Aslında sıradan bir gün değildi. Hiç yapmadığı mühendislik meseğindeki 20. yılını kutlayacaktı. 1995'te mezun olduğu üniversitede dönem arkadaşlarının neredeyse tamamının katılacağı bir tören olacak ve hepsine sertifika verilecekti.
Emekliliğine bir kaç sene kalmış bir aylak olarak o binaya, o koridorlara dönmek kulağa hoş gelmiyordu. Törenden sonra yapılacak kokteyl de gözünde büyüyordu. Ne yaramazlıklarını anlatacağı bir çocuğu ne dedikodusunu yapacağı bir patronu vardı.
Herkesin gıpta edeceği bir aylaklık dönemindeydi, ama bunu ballandıra ballandıra anlatmayacaktı. Çok üşeniyordu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder