Bugün itibariyle enkazdan çıkarılan cansız beden sayısı otuz bin. Molozların altında ruhunu çoktan teslim etmiş, bedenini de yakınları teslim alsın diye beklemekte olan daha binlercesi var. Yarın sevgililer günü. Kim bilir kaç tane ayıcık, kaç tane kalp şeklinde kırmızı kadife yastık kargoda sahipsiz kalacak.
Beşiktaş’ta eski MEF dershanesinin karşısında açılan Costa'dayım. Çalışanlar kendi aralarında ve yüksek sesle o kadar çok konuşuyorlar ki, zaten küçük olan kapalı alanda beynim bulanıyor. Kafayı toplayıp bir sayfa bir şey okuyamıyorum. Montu, bereyi, atkıyı kuşanıp açık alana transfer ediyorum kendimi . Gevşek çenelilerin mola vakti gelmiş meğer, peşim sıra onların da bir kısmı arkamdaki masaya tünüyor. Ben mi tahammülsüzüm, insanlar mı çok desibel?
Yine kendi tatlı su dertçiklerimize dönüyoruz galiba yavaş yavaş. On dakika oturdum, kaz tüyü montla üşüdüm. Siz günlerce ve gecelerce taşlarda nasıl yatıyorsunuz oğlum?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder