Barbican'daki Fikir Savaşları'na öğrenciler 20 pounda girebildiler. Sanat, ekonomi , eğitim, sağlık, uluslararası ilişkiler, yaşam tarzı, özgürlükler ve hukuk, medya, bilim ve çevre, teknoloji ve şehir konu başlıkları altında çok ilginç tartışmalar oldu. İşte onlardan sadece birkaçı :
Şiir nasıl okunur?
Senfoni nasıl dinlenir?
Operanın geleceği
Edebiyattan Twitter'a: okuyucu öldü mü?
Çocuklar felsefe yapabilir mi?
Yaratıcılık öğretilebilir mi?
Mutluluk her zaman iyi midir?
Endüstriyel tarım gelişen dünya için iyi mi kötü mü?
Yunanistan'ın geleceği
Çin ve Hindistan: uzay yarışı için insanlıktan ödün verebilirler mi?
Bugünün Orta Doğusu'nu anlamak
Çok mu fazla kanun var?
Kanun bizi özgürleştirebilir mi?
Ucuz yemeğin nesi kötü?
İşyerlerinde kadın erkek eşitliği: gerçek mi yoksa sadece sayılarla mı oynanıyor?
Para sporu bozar mı?
Oyun gençliği bozar mı?
Liberalizmin geleceği
Papa katolik mi?
Gençler neden İŞİD'e katılıyor?
Teknoloji insanlığı sınırlıyor mu?
Şimdiye kadar yapılmış en iyi icat sizce nedir?
"Tartışma" deyince akla ceketli ve asık yüzlü adamların geldiği canım ülkem... "Saygı duyuyorum", "bakın ben sizi dinledim" , "yazıklar olsun" ve "esefle kınıyorum"ların havada birbiriyle çarpıştığı atarlı giderli yanarlı dönerli , çok yalnız ve çok sessiz ülkem...
O ses Türkiye. Ses ver Türkiye. Konuşamıyorsan da göz kırp, ben anlarım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder