Go go go

Bu ayakları bu kafa yönettiği müddetçe, gitmelerin ne anlamı var?
En güzel balkon yarışmasında finale kalan sardunyalarla çevrili  Emirgan balkonu gibi bir hayatım varken ve kafam rahatken, adımlarıma tereddüt çamurunun bir damlası bile bulaşamaz, merak, heves, iştah ve neşe ile adeta uçarak giderdim. Kafam sardunyalı bir balkon kadar rahatken, gitmek gerçekten gitmekti. Gidince her şeyimle gittiğim yerde olurdum.
Artık gidemiyorum. Gittiğim yere her zerremi götüremeyeceğimi biliyorum. Omuzlarımın üzerinde taşıdığım şu yorgun ve asabi kafam yüzünden, gitmeyi arzu ederken, hatta azıcık gözlerimi kapatıp hayalini kurarken bile suçluluk hissi dalga dalga yayılıyor içime. Midemden ağzıma gelen kötü kokulu yeşil bir sıvı gibi suçluluk hissi. Sardunyaları yaşatmıyor.